صنعت پرکننده های گازی (بین شیشه ی پنجره ها ) طی سالهای متمادی پیشرفت های چشمگیری داشته است. در سال ۱۹۸۶ و در زمان پاگرفتن صنعت در و پنجره در آمریکای شمالی، امکان محاسبه ی میزان گاز پر شده به درون جداره های شیشه در پنجره دوجداره upvc وجود نداشت. در آن زمان پنجره های دوجداره یا سه جداره ( IG units) از گازهای خنثی پر می شدند بدون آنکه حجم آن دقیقا مشخص باشد. امروزه با توجه به افزایش قیمت حامل های انرژی و هزینه های سرمایش و گرمایش مکان های مسکونی، تجاری و اداری، لزوم استفاده از گاز آرگون در شیشه دوجداره از اهمیت بسیاری برخوردار است.
از آنجایی که گازهای نادر یا خنثی، گازهای نامرئی هستند، تشخیص وجود آنها دشوار است و صنعت هیچ راه آسانی را برای ثبوت وجود آنها در واحدهای پنجره سازی شناسایی نکرده است. لذا کاملا واضح است که در سال های نخست برپایی صنعت در و پنجره دوجداره upvc اندازه گیری این واحد عملا غیرممکن بوده است.
همچنین در آن زمان سازندگان و مصرف کنندگان پنجره ها با شیشه های چندجداره بر این باور بودند که درصورت پر شدن واحد شیشه ی چندجداره با گاز آرگون، هیچ تضمینی وجود ندارد که این میزان گاز حتی یک سال بعد وجود داشته باشد چه رسد به پنج، ده یا بیست سال بعد از آن!!